برای یه دختر بچه، قوی ترین و شجاع ترین قهرمان زندگیش پدرشه....

برای یه دختر بچه، تنها جایی که راحت میتونه توش لم بده و با تمام وجود آرامش رو لمس کنه....

خودشو لوس کنه و نوازش تحویل بگیره تو بغل مردونه پدرشه.!

یه دختر تو تمام مراحل زندگیش و تو هر سنی که باشه، وقتی میترسه....وقتی کسی اذیتش میکنه...

تنها کسی که میتونه بهش تکیه کنه و با ذره ذره وجودش احساس امنیت کنه پدرشه.!

یه پدر هر قدرم که پر مشغله باشه...هرقدرم تو چشم همه بد باشه...

بازم برای دخترش یه حامی بزرگه که تحت هیچ شرایطی پشت دخترشو خالی نمیکنه.!

جیجیری!!!!!

من…!

مرا که میشنـاسی؟! خودمم

کسی شبیه هیچکس!

کمی که لابه لای نوشته هایم بگردی پیدایم میکنی

مهربان، صبور، کمی هم بهانه گیر

اگر نوشته هایم را بیابی ، منم همان حوالی ام!!

می خواستم به دنیا بیایم، در زایشگاه عمومی، پدر بزرگم به مادرم گفت: فقط بیمارستان خصوصی. مادرم گفت: چرا؟…گفت: مردم چه می گویند؟!…
می خواستم به مدرسه بروم، مدرسه ی سر کوچه ی مان. مادرم گفت: فقط مدرسه ی غیر انتفاعی! پدرم گفت: چرا؟…مادرم گفت: مردم چه می گویند؟!…
به رشته ی انسانی علاقه داشتم. پدرم گفت: فقط ریاضی! گفتم: چرا؟…گفت: مردم چه می گویند؟!…
با دختری روستایی می خواستم ازدواج کنم. خواهرم گفت: مگر من بمیرم. گفتم: چرا؟…گفت: مردم چه می گویند؟!…
می خواستم پول مراسم عروسی را سرمایه ی زندگی ام کنم. پدر و مادرم گفتند: مگر از روی نعش ما رد شوی. گفتم: چرا؟…گفتند: مردم چه می گویند؟!…
می خواستم به اندازه ی جیبم خانه ای در پایین شهر اجاره کنم. مادرم گفت: وای بر من. گفتم: چرا؟…گفت: مردم چه می گویند؟!…
اولین مهمانی بعد از عروسیمان بود. می خواستم ساده باشد و صمیمی. همسرم گفت: شکست، به همین زودی؟!…گفتم: چرا؟… گفت:مردم چه می گویند؟!…

می خواستم یک ماشین مدل پایین بخرم، در حد وسعم، تا عصای دستم باشد. زنم گفت: خدا مرگم دهد. گفتم: چرا؟… گفت: مردم چه می گویند؟!…بچه ام می خواست به دنیا بیاید، در زایشگاه عمومی. پدرم گفت: فقط بیمارستان خصوصی. گفتم: چرا؟…گفت: مردم چه می گویند؟!…
بچه ام می خواست به مدرسه برود، رشته ی تحصیلی اش را برگزیند، ازدواج کند…
می خواستم بمیرم. بر سر قبرم بحث شد. پسرم گفت: پایین قبرستان. زنم جیغ کشید. دخترم گفت: چه شده؟…گفت: مردم چه می گویند؟!..
مُردم.
برادرم برای مراسم ترحیمم مسجد ساده ای در نظر گرفت. خواهرم اشک ریخت و گفت: مردم چه می گویند؟!…
از طرف قبرستان سنگ قبر ساده ای بر سر مزارم گذاشتند. اما برادرم گفت: مردم چه می گویند؟!… خودش سنگ قبری برایم سفارش داد که عکسم را رویش حک کردند.
حالا من در اینجا در حفره ای تنگ خانه کرده ام و تمام سرمایه ام برای ادامه ی زندگی جمله ای بیش نیست: مردم چه می گویند؟!…

مردمی که عمری نگران حرفهایشان بودم، لحظه ای نگران من نیستند.

دخیِــــــــــــــــــــــــــا کدوما قشنگن؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

دختــر کــه بـاشــي 

{هـــزار بــار} هــم کــه بگـويــد : 

دوستـــــــت دارد ! 

بـازهــم خواهــي پـرســـيد : 

{دوستــم} داري ؟ 

و {تـه دلـت} هميشــه خواهــد لــرزيـد ! 

دختــر کــه بـاشــي هــرچقــدرهــم کـه {زيبــــا} بـاشــي 

نگــران زيبـــاترهايــي ميشــوي کـه {شايــد} عاشــقش شوند ! 

هــر وقت کــه صدايت ميکنــد : 

{خوشــلـگلم} 

خــدا را شکــر ميکنــي کــه در{چشمــان} او زيبايــي ! 

دســـــــت خـودت نيسـت 

{دختـــر} کــه بـاشــي 

همـــه {ديوانـــگي} هاي عالم را بــلدي . . 

گریه نمیکنم نه اینکه سنگماااا نه!!!

ریمل گروووووونه...!!! =)))

دلمـــ . . .

{کما} میخواهــد . . .

از همان هایی کهــ . . .

دکتر میگوید :

متاسفمــ فقط واسش {دعا} کنیــد . . .

دختری که وسط {لاک زدن ناخوناش} 

جواب اس ام استو میده....

دختر نیس....

{زن زندگیه} !!

از دستش نده!!

هـــیسבختــر ها فریاב نمیزننـב!
هـــیس בختــرها بلنـב نمیخندنـב!
هـــیس בختــرها حقے نـבارنـב!
هـــیس בختــرها بایـב ارام زندگی کننـב!
هـــیس בختــرها بایـב בرב را تحمل کننـב!
هــیس בختــرها بایـב بسوزنـבو بسازنـב!
هــیس בختــرها بایـב ظلم و حرف زور را قبول کننـב!
"فقط به جــرم בختر بوבنشاטּ
هــیس בختــرها بایـב تحمل کننـב و اعتراض نکننـב
هــیس בختــرها حتے حق اینو نـבارن که عکسشون روی اگهیـﮧ ترحیمشون چاپ بشـﮧ!
هــیس בختــرها بایـב ارام بمیرنـב!!

سخت است درک کردن دختری که

غم هایش را خودش میداند ودلش…

که همه تنها لبخندهایش را میبینند،

که حسرت میخورند، به خاطر شاد بودنش…

به خاطر خنده هایش…

و هیچکس جزهمان دخترنمیداند چقدر تنهاست…

که چقدر میترسد…

از باختن…

از اعتماد بی حاصلش…

خودمو میگم ...

این تو نیستی که مرا از یاد برده ای
این منم که به یادم اجازه نمیدهم حتی از نزدیکی ذهن تو عبور کند
صحبت از فراموشی نیست ، صحبت از لیاقت است !!!

هی رفیق.....

زیادی خوبی نکن...!!!

انسان است....فراموش کار است....!!!

از تنهاییش که در بیایید تنهاییت را دور میزند...!!!

پشت میکند به تو...به گذشته اش...!!!

حتی روزی میرسد که به تو... میگوید شما...؟؟؟

اینم تقدیم به بهترین پدر و مادر دنیا

یعنی پدر و مادر معلم خودم .....

به سلامتی همه ی معلما بزن دست قشنگه رو ....

دست وجیغ وهورا میخوام به افتخار معلما برقصم ...

حرف دلممم

هی پسر !!! که کار امروزت بازی با دل دختراست ... 

و دیدن اشکاشون حس شاخ بودن بهت میده ...
 
فردا پدر خواهی شد !!! 

اشکهای دخترت کمرت را میشکند !

ﺍﻳـﻨـﮑـﻪ ﺻـﺒـﺢ ﻫـﺎ …

ﺩﻟـﺖ ﻧـﻤـﻲ ﺧـﻮﺍﺩ ﺑـﻴـﺪﺍﺭ ﺑـﺸـﻲ ...

ایـنـکـه شبـا ...

خوابـت نمی بـره ...

ایـنـکـه حال و حوصلـه ی خودتم نـداری ...

چه برسه به انجام کارای عقب افتادت ...

ﻫـﻤـﻴـﺸـﻪ ﻧـﺸـﻮﻧـﻪ ی ﺗـﻨـﺒـﻠـی ﻧـﻴـﺴـﺖ !

 خسته ای ﺍﺯ ﺯﻧـﺪﮔـی …!

ﻧـﻤـی ﺧـﻮﺍی ﻗـﺒـﻮﻝ ﮐـﻨـی

ﮐـﻪ ﻳـﮏ ﺭﻭﺯِ ﺩﻳـﮕـﻪ ﺷـﺮﻭﻉ ﺷـﺪﻩ …

باور

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ،

ﺑﺎ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯾﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ...

ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺷﯽ ﻭ ﻣﻌﺼﻮﻡ

ﺗﻮ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ﺑﻪ اُمّل ﺑﻮﺩﻥ ...

ﻣﺪﺭﻥ باﺷﯽ ﻭ ﺍﻣﺮﻭﺯﯼ

ﻣﺤﮑﻮﻡ ﻣﯽ ﺷﻮﯼ ﺑﻪ ﺑﯽ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩﻥ ...

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﻭﻗﺘﯽ با ﭘﺴﺮ لاس نزنی و حدود را رعایت کنی

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ :

ﺑﺪ ﺷﮑﺴﺖ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﺍﺳﺖ ... مغرور است ... بداخلاق است ...

ﻭﻗﺘﯽ ﺑﺮﺍﯼ ﺣﺮﻑ ﭘﺴﺮ ﺗﺮﻩ ﺧﺮﺩ ﮐﻨﯽ ﻭ ﺍﻫﻤﯿﺖ ﻗﺎﺋﻞ ﺷﻮﯼ

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ :

ﮐﺎﺭﺵ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﺳﺖ !!!

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﻫﻮﺍ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻧﺸﺪﻩ ﺑﺎﯾﺪ ﺧﺎﻧﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

پسر نیستی که بگویند :

ﻣﺮﺩ ﺷﺪﻩ ... ﺩﻧﺒﺎﻝ ﯾﮏ ﻟﻘﻤﻪ ﻧﺎﻥ ﺣﻼﻝ ﺍﺳﺖ !!!

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﺑﺨﻮﺍﻫﯽ ﺑﺎ ﺩﻟﯿﻞ ﻭ ﻣﻨﻄﻖ ﺣﺮﻑ ﺑﺰﻧﯽ

ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ : ﺑﺲ ﺍﺳﺖ ﺩﯾﮕﺮ ! ﺁﺧﺮﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﺷﺪﻩ ،

ﻗﺪﯾﻢ ﺍﺯ ﺩﯾﻮﺍﺭ ﺻﺪﺍ ﺩﺭ ﻣﯽ ﺁﻣﺪ ... ﺍﺯ ﺩﺧﺘﺮ ﻧﻪ !!!

ﭘﺴﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ :

ﺩﯾﮕﺮ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﺪ ﮔﻠﯿﻤﺶ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺏ بیرون بکشد ...

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﻧﻬﺎﯾﺖ ﺗﻔﺮﯾﺤﺎﺕ ﺳﺎﻟﻢ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺍﺕ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ پیاده رویست

ﺑﺎ ﺩﻭستان ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﺕ !

ﭘﺴﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ

ﮐﻪ ﺁﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﻫﻮﺱ ﺷﻤﺎﻝ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﻪ ﺳﺮﺕ ﺑﺰﻧﺪ ...

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

ﺯﻭﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ :

ﻫﻮﻝ ﺑﻮﺩ ... ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪ ﻗﺤﻄﯽ ﭘﺴﺮ ﺷﻮﺩ !!!

ﺩﯾﺮ ﮐﻪ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ :

ﺗﺮﺷﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ !!!

ﭘﺴﺮ ﻧﯿﺴﺘﯽ ﮐﻪ ﺯﻭﺩ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ :

ﺑﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﻮﺩ ... ﻣﯽﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮔﻨﺎﻩ ﻧﯿﻮﻓﺘﺪ ...

ﻭ ﺩﯾﺮ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﯽ ﺑﮕﻮﯾﻨﺪ :

ﻓﻬﻤﯿﺪﻩ ﺑﻮﺩ !!! ﻣﯿﺨﻮﺍﺳﺖ ﻣﺮﺩ ﺷﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺩﻫﺪ ...

ﺍﯾﻨﺠﺎ ﺩﺧﺘﺮ ﮐﻪ ﺑﺎﺷﯽ ...

باید مردانه یکّه و تنها پای زخم زبان ها بایستی !

باید چوب دختر بودنت را بخوری ...

آی دختر ...

این مردم بی تقصیرند ...

دلگیر مشو اگر خنجر به قلبت فرو میکنند ...

اینان به شرط چاقو دل می بَرند !!!

اینجا ...

دختر که باشی ...

ﺑﺎ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯾﺖ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ...

ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻦ !!!

  یه وقتایی ،

  یه چیزایی ،

  چنان آتیشت میزنه

  که دوست داری فریاد بزنی ،

  ولی نمیتونی !

  دوست داری اشک بریزی ،

  ولی نمی تونی !

  حتی دیگه نفس کشیدنم برات سخت میشه !

  تمام وجودت میشه بغضی که نمیترکه ،

  به این میگن

  “درد بی درمون”

یه زن همیشه جوری عاشقت میشه ،

که فک میکنی هیچوقت از پیشت نمیره ...

اما وقتی میشکنه ، جوری از پیشت میره ،

که فک میکنی هیچوقت عاشقت نبوده !

عکس های سلنا گومز ...

لوئیز رفدفن، زنی بود با لباس های کهنه و مندرس و نگاهی غم آلود وارد خواربار فروشی محله شد و با فروتنی از صاحب مغازه خواست کمی خواربار به او بدهد.

          

ﺭﻭﺯﯼ ﭘﺴﺮﺑﭽﻪ ﺍﯼ ﻭﺍﺭﺩ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﻓﺮﻭﺷﯽ ﺷﺪ ﻭ ﭘﺸﺖ ﻣﯿﺰﯼ ﻧﺸﺴﺖ.
ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺳﻔﺎﺭﺵ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺮﺍﻏﺶ ﺭﻓﺖ. 
ﭘﺴﺮ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺑﺎ ﺷﮑﻼﺕ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺖ؟ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﮔﻔﺖ پنجاه ﺳﻨﺖ...
ﭘﺴﺮ ﺩﺳﺘﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺟﯿﺒﺶ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﭘﻮﻝ
ﺧرﺩﻫﺎﯾﺶ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺷﻤﺮﺩ.
ﺑﻌﺪ ﭘﺮﺳﯿﺪ: ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﭼﻨﺪ ﺍﺳﺖ؟
ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﻣﯿﺰﻫﺎ ﭘﺮﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻋﺪﻩ ﺍﯼ ﻫﻢ
ﺑﯿﺮﻭﻥ ﻣﻨﺘﻈﺮ ﺧﺎﻟﯽ ﺷﺪﻥ میز بودند با ﺑﯽ ﺣﻮﺻﻠﮕﯽ ﻭ ﺑﺎ ﻟﺤﻨﯽ ﺗﻨﺪ ﮔﻔﺖ سی و پنج ﺳﻨﺖ.
ﭘﺴﺮ: ﻟﻄﻔﺎ ﯾﮏ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺑﯿﺎﻭﺭﯾﺪ.
ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺭﺍ ﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺻﻮﺭﺗﺤﺴﺎﺏ ﺭﺍ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﻭ ﺭﻓﺖ.
ﭘﺴﺮ ﺑﺴﺘﻨﯽ ﺍﺵ ﺭﺍ ﺗﻤﺎﻡ ﮐﺮﺩ ﻭ ﭘﻮﻟﺶ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺻﻨﺪﻭﻗﺪﺍﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ.
ﻫﻨﮕﺎﻣﯿﮑﻪ ﺧﺪﻣﺘﮑﺎﺭ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻤﯿﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﯿﺰ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ، ﮔﺮﯾﻪﺍﺵ ﮔﺮﻓﺖ.
ﭘﺴﺮ ﺑﭽﻪ ﺭﻭﯼ ﻣﯿﺰ ﮐﻨﺎﺭ ﻇﺮﻑ ﺧﺎﻟﯽ، پانزده ﺳﻨﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﺍﻧﻌﺎﻡ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ...

.
.

شاید بعضی جملات یا بعضی داستان ها تکراری باشه ولی بعضیاشون ارزش بارها تکرار و خوندنو داره.

کودکی به مامانش گفت: من واسه تولدم دوچرخه می‌خوام...
بابی پسر خیلی شری بود و همیشه اذیت می کرد...
مامانش بهش گفت: آیا حقته که این دوچرخه رو واسه تولدت بگیریم؟
بابی گفت: آره.
مامانش بهش گفت: برو تو اتاق خودت و یه نامه برای خدا بنویس و ازش بخواه به خاطر کارای خوبی که انجام دادی بهت یه دوچرخه بده.
نامه شماره یک
سلام خدای عزیز
اسم من بابی هست. من یک پسر خیلی خوبی بودم و حالا ازت می خوام که یه دوچرخه بهم بدی.
"دوستدار تو - بابی"
بابی کمی فکر کرد و دید که این نامه چون دروغه، کارساز نیست و دوچرخه ای گیرش نمیاد. برای همین نامه رو پاره کرد.
نامه شماره دو
سلام خدا
اسم من بابیه و من همیشه سعی کردم که پسر خوبی باشم. لطفاً واسه تولدم یه دوچرخه بهم بده.
"بابی"
اما بابی یه کمی فکر کرد و دید که این نامه هم جواب نمیده، واسه همین پاره اش کرد.
نامه شماره سه
سلام خدا
اسم من بابی هست. درسته که من بچه خوبی نبودم ولی اگه واسه تولدم یه دوچرخه بهم بدی قول می دم که بچه خوبی باشم.
"بابی"
بابی کمی فکر کرد و با خودش گفت که شاید این نامه هم جواب نده، واسه همین پاره اش کرد. تو فکر فرو رفت، رفت به مامانش گفت که می خوام برم کلیسا...
مامانش دید که کلکش کار ساز بوده، بهش گفت خوب برو ولی قبل از شام خونه باش.
بابی رفت کلیسا، یه کمی نشست وقتی دید هیچ کسی اونجا نیست، پرید و مجسمه مریم مقدس رو دزدید و از کلیسا فرار کرد...!
بعدش مستقیم رفت تو اتاقش و نامه جدیدش رو نوشت.
نامه شماره چهار
سلام خدا !!

مامانت پیش منه! اگه می خواهیش، واسه تولدم یه دوچرخه بهم بده.
"بابی"

پروردگارا 

داده هایت ، نداده هایت و گرفته هایت را شکر می گویم

چون داده هایت نعمت ، نداده هایت حکمت و گرفته هایت امتحان است.

یادم باشد حرفی نزنم که به کسی بر بخورد
نگاهی نکنم که دل کسی بلرزد
خطی ننویسم که آزار دهد کسی را
که تنها دل من ؛ دل نیست

 

یک روز، آخرای ساعت کاری بانک، پسر بچه ای با یک قبض در دست نزد تحویل دار بانک رفت و گفت:
لطفا این قبضو پرداخت کن.
تحویل دار گفت: پسر جان وقتش گذشته و سایت هارو بستیم، فردا صبح بیار انجام میدم.
پسر بچه گفت میدونی من پسر کیم؟! بابام هم بیاد همینو میگی؟!
تحویل دار گفت پسر هر کیم که باشی ساعت کاری بانک تموم شده و سایتو بستیم!
پنج دقیقه بعد پسر بچه با یه مردی که لباسهای کهنه و چهره رنجیده داشت اومد.
تحویل دار فهمید که باباشه.
بلند شد و به قصد احترام تحویلش گرفت!
قبض و پولشو گرفت و گفت چشم کار شمارو انجام میدم، ته قبضو مهر کرد و تحویل داد؛
البته قبض رو داخل کشو گذاشت تا فردا صبح پرداخت کنه.
پسر بچه گفت دیدی بابامو بیارم نمیتونی نه بهش بگی و بعدش خندید.
پدر به پسرش گفت برو بیرون و منتظر بمون تا منم بیام، 
وقتی پسر بچه رفت باباش اومد و به تحویل دار گفت ممنون بابت اینکه جلوی بچه ام بزرگم کردی!
تحویل دار گفت: این کارو به خاطر بچه ات انجام دادم!
از دیدگاه بچه، پدر، بزرگ ترین فرد تو دنیاست که حلال تموم مشکلاته، خوب نبود ذهنیتش تغییر می کرد.


پدر که باشی در کتاب ها جایی نداری و هیچ چیز زیر پایت نیست!
بی منت از این غریبگی هایت می گذری تا پدر باشی،
پشت خنده هایت فقط سکوت می کنی...

چیـزی نمیـخـوآهَم جـز . . .

یـکــ اتــآقِ تـآریک

یـکـ مـوسیقـے بے کَلآم

یـکـ فنجـآن قهـوه بـهـ تَلخـی ِ زهـر !

وَ خـوآبـے بـه آرآمـے یـکــ مـَرگ هَمیشـگـے